Problemy z brzuszkiem

 Wczoraj na wieczór Szymonek dostał wzdęć i zatrzymały mu się gazy, a brzuszek zrobił się 2 razy większy i twardy. Szymek zaczął zwracać na zielono czyli żółcią, dostał  czopek ale efektu nie było. Noc też była ciężka a dzisiaj jest jeszcze gorzej, brzuszek wciąż wzdęty, nawet zrobiona lewatywa nie przyniosła ulgi, wciąż nie mogą odejść mu gazy i dalej zwraca żółcią. Z tego powodu Szymek będzie miał zakładaną sondę czyli rurki wkładane przez nos i gardło do żołądka. Ma to mu ulżyć, ale co to za ulga gdy nasz synek przy tym ma cierpieć, łzy leją się same jak na to patrzymy…

Lepszy dzień

 Nasz maluch dostał wczoraj krew i dodatkowy antybiotyk. Dzisiejszy dzień jest odrobinę lepszy od wczorajszego, gorączka ustąpiła a tętno ustabilizowało się. Morfologia jest dobra tylko elektrolity i białko poniżej normy przez co Szymek ma opuchnięte nóżki. Dostaje kroplówki nawadniające z elektrolitami i może opuchlizna ustąpi. Szymuś praktycznie cały czas sobie śpi, ale tak działają środki przeciwbólowe. Nie może jeszcze pić ani jeść, to dlatego że rano to co wypił niestety zwrócił. Każda pielęgniarka podziwia naszego malucha, że tak to wszystko dzielnie znosi. Pozdrawiamy Wszystkich kibiców naszego bohatera. 

Wieczorny alarm...

 Szymon ok godz. 17 dostał wysokiej gorączki, która po podaniu Perfaganu w ogóle nie spadła. Był bardzo rozpalony, dlatego został obłożony lodem. Jednak i to nie pomogło obniżyć temperatury. Musiałam więc podpisać zgodę na podanie Pyralginu dożylnie żeby zbić gorączkę, bo jak się okazało ktoś przeoczył ranne wyniki morfologii, gdzie hemoglobina wynosiła tylko 7,4 i Szymek wymagał podania krwi. Ale dopiero doktor na wieczornej wizycie domyślił się o co chodzi i dlatego ten alarm. No i gorączka w końcu spadła a Szymek dalej czeka na podanie tej krwi, która jest dla niego w tej sytuacji bardzo ważna.  

Dzień po operacji

 Kochani, pierwsza noc po operacji upłynęła w miarę spokojnie, co prawda Szymek budził się kilka razy bo bardzo chciało mu się pić a niestety można mu było tylko zwilżać ustka. Bólu na szczęście mocno nie odczuwał, nockę przespał na pleckach, bo bał się ruszać a panie pielęgniarki podawały mu środki przeciwbólowe co 3 godziny. Rano nasze maleństwo obudziło się z gorączką 38,5 st. i obrzękami na buzi, rączkach i nóżkach. To dlatego, że zatrzymały mu się płyny, wiec dostaje też furosemit na siusianie i kroplówki wzmacniające. Szymonek praktycznie cały czas śpi, budzi go tylko potworny ból gdy morfina przestaje działać albo gdy chce się przekręcić na drugi boczek. Przez cały czas jest podpięty do monitora, bo ma trochę podwyższone tętno.

 Trudno jest patrzeć jak nasz synek w tej chwili cierpi, ale z drugiej strony dziękujemy Bogu że operacja się udała i że to paskudztwo nie siedzi już w naszym maluchu! Pozdrawiamy i dziękujemy że jesteście z nami.

Już po operacji

 Dla nas rodziców Szymka czas operacji Szymka to były bardzo długie godziny… Po wybudzeniu Szymonka przywieźli z bloku operacyjnego ok 15.00. Później jeszcze sobie spał od czasu do czasu otwierając oczka i kontrolując czy jest mama i tata. Operacja przebiegła bez zakłóceń, guz udało się usunąć w całości, tylko pozostały niewielki skrawki gdzie zabrakło możliwości dosięgnięcia skalpelem. 

 Jak na razie nasz maluch czuje się dobrze, ma założony dren i cewniczek moczowy. Dostał też środki przeciwbólowe i antybiotyki, oraz jest podpięty do monitora by sprawdzać tętno. Jak na razie jest spokojnie, ale czeka nas długa nieprzespana noc. Żeby tylko naszego synka mocno nie bolało…

Przed operacją

 Kochani, nocka minęła nam spokojnie, za to o 6 rano zrobiono nam pobudkę aby Szymkowi pobrać krew. Później dostał kroplówkę nawadniającą i o 9 rano zabrali naszego malucha na blok operacyjny. Guz jest cały do usunięcia, tylko tyle wiemy na początek. A teraz czeka nas 4 godziny napięcia i nerwów.

Operacja już jutro

 Kochani, ten dzień przyniósł ogromne zmiany, dzisiaj mieliśmy zgłosić się do szpitala na kolejny pobyt dzienny oraz kontrolne badania, po których planowaliśmy wrócić do domu. Na miejscu dowiedzieliśmy się, że plany co do operacji zmieniły się, ponieważ zwolnił się jeden termin na oddziale. I tak jesteśmy już na chirurgii a operacja planowana jest na jutro. Przeżyliśmy lekki szok, bo nie byliśmy na to przygotowani.

 Tata Szymka pojechał do domu zapakować i przywieźć niezbędne rzeczy. Szymon początkowo płakał ale szybko się zaklimatyzował. Mamy pokój tylko dla siebie, chociaż warunki nie są najlepsze, ale da się wytrzymać. Szymonek uciął sobie drzemkę a ja już przeżywam jutrzejszy dzień. Ale wierzę, że wszystko będzie dobrze, proszę trzymajcie kciuki.

Post od wujka

 Ten post piszę ja, wujek Szymka – Arek. Pisze ponieważ rzadko widuję Szymka, ale jestem ze wszystkimi jego sprawami na bieżąco z uwagi na pomoc w administrowaniu bloga. Ostatnie dwa dni udało mi się spędzić w rodzinnych stronach i co najważniejsze udało mi się widzieć kilka razy z Szymkiem. Jadąc na ten weekend miałem nadzieję, że tak właśnie będzie. W piątek widzieliśmy się krótko, ale już zauważyłem że Szymek zaokrąglił się na buzi i troszeczkę urósł. Pomimo że mało mnie jeszcze zna, już po chwili czuł swobodę bawiąc się, pokazując zabawki i biegając po całym domu.

 Sobota była najlepsza, Szymek nawet nie miał ochoty na popołudniowy sen tylko na całodzienną zabawę. Nie wiem ile to było godzin, ale mogę potwierdzić słowa mamy Szymka, iż ma on tyle energii, że ja i ciocia Kamila po kilku godzinach szaleństw byliśmy bardzo zmęczeni a Szymek nadal brykał. Były zabawy w chowanego, układanie klocków (właściwie demolowanie J) przegląd wszystkich zabawek, wyposażenia kuchennego i wszystkiego co mogło posłużyć do zabawy, a flamastry posłużyły do malowania wujka i cioci. Na szczęście w międzyczasie Szymonek dużo pije i je a przy tym wcale nie grymasi.  

 Szymek jest bardzo radosny, jak na swój wiek dużo rozumie, potrafi słuchać i szybko uczy się nowych słów (z tym akurat to trzeba uważać :-). Podczas zabawy bardzo uważaliśmy na cewniczek, który ma założony i który przypomina o chorobie Szymka. Mam nadzieję, że dalsze leczenie będzie jak najmniej bolesne dla Szymka i jak najszybciej pokona to cholerstwo, abyśmy znowu mogli się spotkać na całodziennej zabawie. Pozdrawiam Wszystkich ciepło a Szymka oczywiście najcieplej! 

Wujek A.   

U nas spokojnie...

 Kochani, dziękuję za wszystkie komentarze, zwłaszcza od Tata Misia który napisał bardzo piękne słowa i musze przyznać że popłakałam się, bo wiem ile nasz Kochany Misio się wycierpiał. I chociaż znałam go tak krótko, to na zawsze pozostał w moim sercu. Szymon tez go wspomina bo kiedyś dostał od Michałka małą zabawkę – motorek i kiedy tylko się nim bawi to mówi, że to Michałek mu ją dał!

 U nas spokojnie, Szymonek ma dobry humor, codziennie wymyśla nowe zabawy. Od wyjścia za szpitala przytył już kilogram, buzia zaokrągliła się i trochę nabrał kolorku J Proszę Boga co wieczór żeby ocalił nam synka, żeby wyzdrowiał i mógł być szczęśliwy tak jak w tej chwili, ale boję się wybiegać w przyszłość i żyję dniem dzisiejszym nie myśląc co będzie jutro… Jeszcze raz dziękuje że jesteście z nami, TO TYLE DLA NAS ZNACZY!

Termin operacji

 Kochani, jest termin operacji naszego synka. Za tydzień w czwartek idziemy na oddział chirurgii a w piątek 29 marca planowany jest zabieg wycięcia guza. Mamy jeszcze trochę czasu na spędzenie go w domu całą rodzinką. Strasznie boimy się tego co czeka naszego malucha, bo widzieliśmy jak cierpiał po zabiegu operacyjnym biopsji guza. Przez tydzień tak jakby go wtedy nie było, ciągle na morfinie… a teraz to jeszcze poważniejsza sprawa… Ale i my z każdym dniem stajemy się silniejsi by walczyć o naszego synka.

Witam Wszystkich serdecznie!

 U nas wiele się nie zmieniło, Szymuś miewa się dobrze i rozrabia, a dzisiaj cały dzień spędził z babciami. Jedna z nich, babcia Stasia, w sobotę była na pielgrzymce aż w Częstochowie, gdzie odbyła się msza święta o zdrowie wszystkich chorych. Babcia modliła się o uzdrowienie naszego synka Szymona a jej pierwszego i ukochanego wnuczka. Zamówiła też mszę świętą  specjalnie dla Szymka na Jasnej Górze, która odbędzie się 28 marca o godz. 7.00 rano. Proszę pomódlcie się w tym dniu za naszego bohatera.

 Jutro (we wtorek) raniutko wyruszamy do szpitala na płukanie cewnika i wracamy do domu. Może lekarz nam coś powie na temat operacji, bo już bardzo chcemy mieć to za sobą, żeby w końcu wycieli to świństwo z brzuszka naszego synka. Pozdrawiamy! 

Witamy!

 Szymek dzisiaj wstał już o 6.30, później przyjechała do niego w odwiedziny cioteczna siostra Kaja. Szymuś jest tak z tego powodu szczęśliwy, że nawet nie chciał spać tylko ciągle biega, śpiewa i bawi się, my już przy nim wysiedliśmy a on ciągle biega J Chcieliśmy go zabrać na chwilę na dwór, jednak obawa przed przeziębieniem naszego malucha była większa i zostaliśmy w domu…

Podziękowania dla rodziny

 Chcemy tez podziękować całej naszej rodzinie i wszystkim wokół, którzy nam pomagają jak tylko mogą. Dla nas każde słowo jest lekarstwem na to całe zło i każdy grosz otrzymany od Was wszystkich jest bardzo cennym darem w tej trudnej sytuacji w jakiej się znaleźliśmy. Jeszcze raz dziękujemy że nie jesteście obojętni i że macie tak wiele serca.

Beztroskie wariacje w domu :-)

 Witam wszystkich którzy tutaj zaglądają. Nie piszemy ostatnio codziennie, bo jak to w domu nic nowego się nie dzieje. Szymonek już drugi dzień wstaje o 7 rano, bo chyba odespał już swoje i od razu chce iść do kuchni na śniadanko, i tak co godzinę coś by jadł. Cieszymy się że ma apetyt, ale też boimy się, że rozboli go brzuszek po takiej ilości jedzenia. Na obiad niestety robi się marudny i śpiący, więc wtedy nasz maluch ucina sobie drzemkę. Gdy już się wyśpi to robi się z niego prawdziwy wulkan energii, i do 22 trwają wariacje na całego z babciami które go odwiedzają i z bratem Erykiem. Zwłaszcza po kąpieli Szymek woła Erysia (bo tak go nazywa) i wtedy zaczynają się fikołajki na łóżku.

 Pozdrawiamy wszystkich kibiców Szymona i przesyłamy od niego dla Was wszystkich buziaczki J

Po wizycie w szpitalu

 Kochani, wróciliśmy do domu całą trójką, wyniki są dobre, hemoglobina rośnie. Szymek początkowo jak zobaczył szpital to zaczął płakać, ale jak zobaczył znajome buzie szybko się rozbrykał J Do domu wracał w taty okularach bo raziło go słońce. Następna wizyta w szpitalu za tydzień. Ściskamy wszystkich mocno J

Jutro wizyta

 Kochani, Szymek miewa się dobrze, jutro jedziemy z nim do szpitala na pobyt dzienny i kontrolne badania (morfologia, crp), zmianę opatrunku i przepłukanie cewnika. Mamy nadzieję wszystko będzie dobrze i w trójkę wrócimy z powrotem do domu…

Kolejny dzień w domku

 Dzisiejszy dzień jest podobny do wczorajszego, spanie do 9 a na śniadanko znowu omlecik i bez przerwy beztroska zabawa, dzisiaj z zabawką od wujka Arka z którą się nie rozstaje, była też huśtawka J W szpitalu zawsze po obiedzie kładłam Szymonka spać, ale odkąd jest w domu mówi, że nie ma czasu spać, bo tęskni mu się za wyjściem na dwór… Ciągle spogląda przez okno ale staramy się mu tłumaczyć, że na razie jeszcze nie może wychodzić bo może zachorować. Szymek jest mądrym chłopcem i odpowiada nam wtedy, że mu spadną wyniki i że będzie musiał jechać do szpitala. Tęskni też za Kacperkiem, szpitalnym kolegą z Sali którego pozdrawiamy i mamy nadzieję, że swoje urodzinki spędzi w domu na swojej pierwszej przepustce od 3 miesięcy… Ciepło pozdrawiamy.

Witamy Was!

 Szymek spał dzisiaj do 10 rano i po obudzeniu początkowo zaczął płakać, bo nie wiedział gdzie jest, ale po chwili rozglądania się przypomniał sobie że jest w domu i stwierdził że będzie jadł na śniadanko omlecik z dżemem. Od tej pory uśmiech nie znika z jego małej buzi, cały czas się bawi i karmi swoją rybkę, która czekała na niego w domu. Ogląda też z braciszkiem bajki, układa klocki i co chwilę chce coś jeść… A my nie możemy od niego oderwać oczu i wyjść z podziwu, że ma w sobie tyle energii i w ogóle się nie męczy, chociaż tyle już przeszedł i wycierpiał…

Po południu w odwiedziny Do Szymka przyjechała ciocia Gosia z ulubioną siostrzyczką Kają i wszyscy robili sobie wspólne zdjęcia.

 Pozdrawiamy Wszystkich którzy śledzą bloga Szymonka i dodają nam otuchy i sił by przez to wszystko przejść, za te wszystkie ciepłe słowa… Dziękujemy!

W DOMU :-)

 Dojechaliśmy już szczęśliwie do domu, Szymek całą drogę przespał. A w domu czekały na niego prezenty i babcia z rosołkiem, bo takie zamówienie złożył nasz szczęśliwy maluch. Tego nie da się opisać jaka radość jest na jego buzi, robi kilka rzeczy jednocześnie, jak by chciał nadrobić te trzy miesiące które spędził w szpitalu…

JEDZIEMY DO DOMU

 WITAMY WSZYSTKICH KOCHANI, JEDZIEMY DO DOMU J Szymek dzisiaj obudził się o 6.30 bo tak przeżywa dzisiejsze wyjście, jest we wspaniałym nastroju a nawet zaczyna się już pakować (wszystkie swoje rzeczy schował do szuflady szpitalnej szafki i stwierdził że jest już spakowany). Czekamy na wypis i na tatę, który już do nas jedzie. Ja też nie mogę się doczekać a z drugiej strony bardzo się boję…

Podziękowania

 Chcemy napisać o bardzo miłym zdarzeniu, które miało miejsce wczoraj nie w szpitalu, a w naszym domu. Spotkaliśmy się z bardzo ciepłym gestem ze strony naszych bliższych i dalszych sąsiadów, którzy zorganizowali zbiórkę pieniędzy, aby wesprzeć nas w tych trudnych chwilach. Było to dla nas wielkim zaskoczeniem. Chcemy serdecznie za to podziękować wszystkim, którzy się do tego przyłączyli. Wasza pomoc bardzo nam się przyda, a wszystkie przekazane pieniążki zostaną wydane na wydatki związane z leczeniem i pobytem w szpitalu Szymonka. Jeszcze raz bardzo wszystkim dziękujemy!

Jutro do domu :-)

 Rano Szymon miał robioną morfologię i wyniki są dobre, „crp” tez w końcu spadło do 0,4. A wiec jutro planowo wychodzimy do domu i mamy wolne aż do czasu operacji wycięcia guza, czyli prawie do końca marca… Szymek jak na razie ma dobry humor i dopisuje mu apetyt, układamy puzzle no i w końcu możemy wychodzić na korytarz oddziału bo Kacperkowi podskoczyły wyniki. Mamy nadzieję, że ten ostatni dzień w szpitalu będzie spokojny.

...

 Witamy Was kochani i dziękujemy za te wszystkie słowa otuchy, nawet nie wiecie ile to dla nas znaczy. Dzisiaj Szymek nie ma dobrego nastroju, od rana płacze i nic mu się nie podoba, ale co tu się dziwić jak takie maleństwo odcięte jest od reszty świata. Jest też iskierka nadziei, że w piątek w końcu wyjdziemy do domu… prosimy trzymajcie za nas kciuki, bo tutaj wszystko może się zdarzyć…

"Reżim sanitarny"

 Szymon czuje się dobrze ale wciąż dostaje antybiotyk, tylko tęsknota za domem jest coraz większa… Na Sali leży z nami Kacperek któremu spadły wyniki, dlatego dostaliśmy razem „reżim sanitarny” i Szymek nie może wychodzić nawet na korytarz aby pobawić się z innymi dziećmi. W tej sytuacji robimy wszystko żeby zabić nudę, chociaż chwilami jest to trudne, bo wszystko zaczyna w końcu się nudzić gdy się siedzi w czterech ścianach. Cały czas mamy nadzieję że nas puszczą w tym tygodniu do domu…

Pozdrawiamy wszystkich czytających, jest nam bardzo miło czytać Wasze komentarze J

Dobre wyniki

 Dzisiejszy wynik „crp” wynosi 2,4 czyli spada, temperatura też w normie a pobrany do badań posiew na bakterie też nic złego nie wykazał. Jednak mimo dobrych wyników musimy jeszcze spędzić kilka dni w szpitalu żeby dokończyć kurację antybiotykową. To dla dobra naszego kochanego malucha, który tak to wszystko dzielnie znosi, pomimo że są takie chwile w których płaczemy razem.

Gorączka ustąpiła

 W końcu pierwszy dzień bez gorączki. Szymon mógł wreszcie poszaleć na szpitalnym korytarzu. Apetyt mu dopisuje, zjadł cały obiadek a na podwieczorek naleśniki. Mamy nadzieję że tak już zostanie…

Odwiedziny taty

 Wczoraj wieczorem niestety powróciła gorączka, Szymek miał 38,5 st. Dzisiaj w odwiedziny przyjechał tata i świetnie się z Szymkiem bawili. Wynik „crp” z dzisiaj jest już mniejszy od ostatniego i wynosi tylko 4. Wciąż jednak niepokoją nas wahania temperatury i czekamy na wyniki posiewu, od których wiele zależy…

Badanie posiewu

 Dzień upływa w miarę spokojnie, Szymek spędza go na malowaniu i lepieniu z plasteliny. Dzisiaj temperatura nie przekracza 38 kreski. Pobrano Szymkowi krew do badania posiewu, teraz przez 3 dni w laboratorium będzie prowadzona obserwacja czy rosną jakieś bakterie. Po tym okresie będzie można ustalić skąd ta gorączka od tylu dni. Niestety w tym tygodniu nie ma już szans na wyjście do domu.

PODZIĘKOWANIA !

Kochani !

 Po opublikowaniu naszego apelu rozdzwoniły się telefony z pytaniami jak można pomóc oraz z ofertami pomocy. Jesteśmy Wam za to bardzo wdzięczni. Dziękujemy wszystkim, którzy pomagają nam publikować i rozsyłać apel drogą internetową a także innymi sposobami.

 Chcielibyśmy bardzo podziękować rodzicom Michałka Romaniuka "Kochanego Misia", bliskiego kolegi Szymonka ze szpitala, który walczył z tym samym brzydactwem co Szymonek, niestety  nie  ma go  już z nami, ale pozostanie na zawsze w naszych sercach i pamięci. Dziękujemy Wam za kontakt telefoniczny, za rady które nam dajecie i za to że jesteście z nami, chociaż wiemy jak Wam samym jest ciężko po stracie Kochanego Synka.

 Dziękujemy całej Fundacji Dzieciom "Zdążyć z pomocą" za szybkie przyjęcie Szymonka pod swoje skrzydła oraz cenne wskazówki, które otrzymaliśmy telefonicznie i listownie.

 Z całego serca dziękujemy organizacji "Ludzie Serca" oraz ich członkom za bardzo ciepłe przyjęcie Szymonka do Waszego grona. Link do pokoiku Szymka na stronie „Ludzie Serca”: kliknij tutaj

  Jeszcze raz Wszystkim  dziękujemy, że pomagacie nam przejść  tak bardzo trudną drogę.